¡Hola mundo!

Welcome to WordPress.com. This is your first post. Edit or delete it and start blogging!

Publicado en Sin categoría | 1 comentario

Caso Perdido.

Esta semana gracias a Voz de Galicia, y a Victor Moro, enterámonos que a Comisión Nacional de Nombres Geográficos -vaya nombre- tomará partido por a postura supuestamente defendida por Galicia, de propoñer el nombre de "Ria de Ribadeo" para esta entrada del Mar Cantábrico, en contra da postura asturiana que sostía que se chamase "Ría del Eo". Tamén, nun artículo posterior nel mismo periódico se faía ua pequ ena historia de ambas reivindicaciois.

Hai un par de meses ou asi (el que queira que tire de hemeróteca) nel mismo periódico nua entrevista al "informador" Victor Moro, mencionaba éste, a según al sou juicio, a decadencia que se habia instalado na sociedad ribadense gracias al pouco nivel dos últimos Alcaldes y a que a "jet" local perdera parte ou muito da sua influencia. No dos Alcaldes tou totalmente de acuerdo, cada vez vamos a peor, pagámoslles en cada mandato novo muito más que nel anterior y faen muito menos. No da "jet" xa teño mas discrepancias, mismo nun sei que foi lo que fixeron nunca por el pueblo que nun fose recibir elos muito mas de lo que aportaban, el mismo é un claro ejemplo: Ribadeo sempre lo considerou mellor a él que al contrario que nun teño mui claro lo que fixo el por a Villa y eso que puido faer muito.

Ahora nesta nova ocasión considera el asunto del nombre xa resuelto, según él; pero permítase dudarlo. A partir de ahora nos mapas, escritos y demas oficialidades terá que decirse Ría de Ribadeo, lo que será un activo intangible pero mui importante para el noso pueblo. Antés, bastante antés, nas carreteras de todo el norte -xa desde el Pais Vasco- os indicadores mencionaban a Ribadeo, tantos kilometros. Despós foron desaparecendo pero muita xente sabia que habia un sitio que se chamaba Ribadeo. Todo eso ta mui bien, pero seguro que as publicaciois asturianas (tamén algua galega) van seguir usando Ría del Eo. Nosoutros, os de a pé, nunca tuvemos muito problema con eso; tan sólo cuando nas conversaciois se enconaban as posturas defendendo cada un lo supuestamente sou, pero sin chegar a sangre al río. Además, a maioría sempre nos referimos a Ría, solo a Ría.

Del segundo dos artículos, nel que se faía ua pequena semblanza das sendas reivindicaciois de cada Autonomía, casí parecía desprenderse que a cuita artificiosa nos últimos tempos procedía del abogado-historiador Pérez de Castro, abogado de carreira e historiador por ter ua das mellores bibliotecas asturianas de historia, así cómo varios libros escritos. Lo que pasa é que, cuando se xuntan abogacía e historiedad pasa lo que pasa, surjen os litigios sobre as fronteiras, sobre os nombres,  poñendo en peligro a amistad entre xentes de a pé influenciadas por artificialidades. Menos mal que se fixo el puente, y as rivalidades se limarón con a convivencia diaria. Tanto os de esta banda da Ría, como os da outra, nestos últimos anos forón convivindo cada vez más. Os de Ribadeo disfrutando sobremaneira das playas das Figueiras ou de Barres, dos restaurantes de Castropol ou Tapia, del Mercao dos Sábados da Veiga, etc… Os del outra banda da Ría aprovechando a pujanza de Ribadeo y el sou comercio, y mismo para virse vivir al comprar piso aquí, mezclándose cada vez más ambas comunidades.

Por eso, lo del título desta entrada "Caso Perdido". Malos abogados defensores os que pretenderon nestos últimos anos con as suas cuitas de catedra separar más que unir. Este reciente pronunciamento nun é sino más de lo mismo. Menos mal que os "curritos" convívimos. Nas fotos pódedes ver ua vista das Figueiras desde esta banda da Ría na superior, y na inferior ua vista de Ribadeo desde el outro lao; eu non vexo diferencias nin nel nombre da Ría.

Publicado en Reflexiois | Deixar un comentario

PXOM, secreto a voces.

Bueno, más que a voces, secreto "publicado". Me parece que el PXOM de cualquer sitio é un documento secreto mentrás ta en periódo de redacción. É secreto porque afecta as vidas y as haciendas dos ciudadanos de ese sitio. Y, con as vidas y as haciendas non hai posiblidad de juegos.

Bueno pos nel avance del PXOM de Ribadeo, que según publica hoy un periódico, La Voz de Galicia, tía previsto aprobarse ayer por a Corporación Municipal nun parece ter esa consideración. A noticia dice textualmente que "tenia previsto aprobar"; e decir que el redactor nel momento de escribir a noticia ainda non sabia si fora aprobado ou no. Lo que si sabia el redactor, con todo lujo de detalles dos que informa nel periódico, era as condiciois, previsois, zonas verdes, reserva de terreo, etc. etc.

Si mal non recordo xa nalgua outra ocasión, a revelación de secreto, foi motivo de investigación por el Fiscal. A publicación de esta noticia sobre el PXOM nun sei si pode ter a consideración de "revelación de secreto"; y además seguro que el periodista se escudaría na no obligación de dar a conocer as suas fuentes, claro está que como sempre nel fiel da balanza falando de delito.

Dilucidar ou averiguar quen sería el responsable de informar a prensa resultaria ua tarea ardúa y díficil. Nún sei si tando na oposición ou nel gobierno as personas tein as mismas consideraciois éticas. E decir, que lo que na oposición che pode parecer ua flagrante revelación de secreto cuando tas nel poder nun ten a mas mínima importancia; y viceversa.

Pero, si na propia noticia, incluso se permite el periodista afirmar que: "muchas de las alegaciones serán rechazadas…" Como si xa estuveran prejuzgadas de antemano, ou xa se conoceran. Tamén se pode decir que, por ejemplo, na declaración de zonas verdes algún pode reclamarlle al Ayuntamiento que lle pague os sous solares al precio de mercado dos que na misma zona nun queden dentro desa zona verde. Sobre esto xa hai algua sentencia en firme dictada por algún Tribunal Superior de Justicia. Y, entónces, de dónde vai el Alcalde sacar os cuartos?.

Hai amigos, con as vidas y con as haciendas hai que ser más respetuosos. Mentras tanto disfrutade da vista dua Aldea Tradicional, neste caso Piñeira, donde as vacas nun entenden de secretos; bueno, sí del secreto de producir da mellor leite.

Publicado en Reflexiois | Deixar un comentario

Reserva da Biosfera

Hai un par de días nas páginas dun periódico, concretamente La Voz de Galicia, faise eco da tardanza, tanto da Administración galega como da Administración asturiana, en concretar medidas para desarrollar a reciente declaración das nosas comarcas de "Reserva da Biosfera". Parecialle muito tempo al periodista, os cinco meses transcurridos desde a reunion de Touriño y Areces (os dous socialistas) nel medio da Ría para celebrar aquela declaración y el compromiso de desarrollar por parte das duas Comunidades medidas en conjunto.

Na misma noticia, tamén se lamentaba el noso Alcalde, el nacionalista Fernándo Suárez -flamante candidato al congreso por el BNG- de que cada vez que se poñía en contacto con algua das duas administraciois nun sabian darlle nin fechas, nin datos, nin casi atenderlo.

Vou decirvos ua cousa, támpouco deben atender muito al noso Alcalde, non xa en Asturias ou en Santiago, sinón en Lugo, na Diputación de Lugo, donde comandan os dél. Nun deben de atenderlo muito porqué si lle parecen muito cinco meses, nun sei entonces que pensará dos casi 10 meses que leva nel mandato y nos que foi incapaz de conseguir que se finalizase as obras da calle San Lázaro, nel barrio da Regueira. Con as novas fárolas xa postas, aluman as vellas. Con el novo firme xa rematado, el enlace con a calle Diputación, a espera de que se inicien as obras nesta, parece ua corredoira de vacas. A lo mellor, entre el periodista y el noso Alcalde, con un pouco de suerte son capaces de faernos ver que 10 meses nun son nada…que más son 20 anos como decia Serrat.

Mentrás tanto mírade como as Lampreas se alimentan dos Múxeles nel muelle de Porcillán; y é que na Reserva da Biosfera el tempo nun pasa igual para todos, ou sí?

Publicado en Reflexiois | Deixar un comentario

Dan noxo, menudos pájaros.

Qué quéredes?. Xa lo sei, a mín tampouco me gusta el título desta entrada. Como páxaro gustame más a garza que visita regularmente polas noites os pantalanes del club Naútico y que, más mal que bien, por fin puiden retratar ua destas noites, y mira que levaba tempo intentándolo. Ademáis nesta ocasion nin siquiera me tou referindo al BNG, que tamén, sino aos principales grupos da que ven en chamarse "pre-campaña". Os tres principales partidos que se presentan as próximas eleciois del 9-M, en base as más variopintas excusas, trasgueden as normas que elos mismos se dan para as campañas electorales neste País. Tanto Zapatero, presidente, como Rajoy, aspirante andan xa de mitín en mitín, será que nun piden nestas xuntanzas expresamente el voto porque sino para que nos dicen que as campañas duran 15 días. El BNG aqui en Ribadeo encartelou as fárolas con a foto da candidata al Congreso, eso sí, legalmente nun pide el voto, pero nun sei que é entonces lo que nos vende esta paisana de Meira desde as fárolas del noso pueblo. Mira que protestou Rivas pero parece que el noso alcalde fixó como habitualmente me faía a garza a mín, míraba para outro lado y agüecaba el ala, y a otra cosa mariposa.

Eu nun alcanzo a comprender -ya sei que son mui burro- porque si son 15 días os de campaña os que se marcan elos mismos para pedir el voto, porqué lles aguantamos esta relajación nel respeto as normas. Vaya ejemplo que dan. Será como dice un amigo meu, que tuvó ocasión de traballar as órdenes de Barreiro, -sí, si el vicepresidente Rivas-, y que nua ocasión tras de ua protesta de Camilo Nogueira por un acto electoralista fora de campaña, faendo sorna da sua fama de estudioso da política lle contestara: "Mira, amigo Camilo, todos os actos que se faen dous anos antés das eleciois son para ganarlas, y todos os actos que se faen dous anos despois das eleciois son para consolidar lo ganado nelas; así que, qué me veis con esas protestas".

Pos digo eu, que con esas lecciois magistrales, estos de ahora xa lle saliron us buenos pájaros. Pero, tamén lo que nun quero decirvos é por donde paso eu todas esas excusas para relajar as normas. Lo dicho, dan noxo.

Publicado en Sin categoría | 1 comentario

Nel Padrón, como os pimientos

A pasada semana ua vez más, volveó salir a palestra da prensa el tema da Oficina de Atención ao Inmigrante -casi al tempo que el Contrato "Rajoy"- significando as ventajas que aqui na nosa villa poden atopar en cuanto a cursillos y demás iniciativas para a integración dos extranxeiros. Señalábase na noticia a alta participación dos inmigrantes nas distintas actividades: cursos de español y galego (viva el biligüismo), encontros gastronómicos interculturales, clases de informática y talleres de: Musica y Maquillaje. Tamén se citaba que se van poñer en marcha os de buscar traballo por Internet; digo eu que será pa mandarlos de aqui, porque nun se me ocurre que Empresas de Ribadeo poden buscar traballadores na rede, y en tal caso tando xa aqui para que queren a rede.

Lo que me parece todo esto é, por si nun vos desteis cuenta, que cada vez que sale a relucir el tema dos inmigrantes en Ribadeo -xa temos censados 425- tamen lo fae lo dos 10.000 habitantes nel padrón. Y creo eu que para rebasar a "mítica" cifra dos dez mil censados nun hai que jugar con as cousas, que despós a lo mellor se nos van das maos. En lo referente al tema da Inmigración nin lo del Contrato "Rajoy" nin a lixereza del "Faro-Chamada" de Fernando Suárez.

Lo que de verdad ten que iluminar al alcalde nacionalista de Ribadeo neste tema, al igual que lo fae el da Isla Pancha nel medio da niebla, e a sensatez y nun cometer a torpeza de realizar "chamadas" comentando as fácilidades que en Ribadeo se dan para os extranxeiros. Nin éstos nin os de aqui lo merecen. Aos de fora creándolles faslas expectativas de pensar que con sólo vir para Ribadeo van conseguir algo distinto en cuanto a regularizaciois -empadronarse nun significa tar regularizado- y plazos de lo que marquen as leyes. Y, aos de aqui que os problemas -einda mal resueltos en todos os sitios- se conviertan como noutros lugares en algo cotidiano que altere a conocida hospitalidad ribadense.

De ahi el título desta entrada, porque despós pasa como nel último Padrón de Habitantes del que el Instituto de Estadística tiroú a mas de 300 empadronados na nosa Villa. Si como comentan as fuentes municipales son 425 os extranxeiros residentes en Ribadeo xa me díreis. Nel Padrón, como os pimientos, us pican y outros non.

Publicado en Sin categoría | Deixar un comentario

Ribadeo: obras vellas, obras “bellas”.

Muita polvareda ta levantando estos dias a decisión del Alcalde en enviar cartas a alguos dos propietarios de casa vellas del Casco Histórico de Ribadeo. En principio foron dez os propietarios que recibirón as misivas anunciándolles -igual que hai fai un par de anos- a imposición de multas en caso de que nun levasen a cabo as correspondientes obras de reparación, entre 300 é 6.000 euros.

Nesta ocasión, nu sei si será pola cercania de un novo periódo electoral, el caso é que se incide que se vai pasar das palabras aos feitos. En caso de que os propietarios nun fagan as obras vai ser el Concello el que las acometa a cuante dos propietarios (hai que recordar que el propio Concello é propietário de parte da Torre dos Moreno); y podia darse el caso de que se multase a si mismo.

Xa todos sabemos que son bastantes os edificios que na parte vella se atopan en mal estado; para eso nun fai falta ser técnico municipal. Tamén nos últimos anos muitos de esos edificios y casas foron cambiando de dueño. Uos vendendo y outros comprando el caso é que a propiedad cambiou de maos. Convendría que a nadie lle dese por pensar que as cartas estas del Alcalde son con el fin de fomentar a venta en caso de nun poder acometer as obras, nun vaia ser que más de un se leve ua sorpresa al conocer quen son os propietarios. Aquelo que sempre se dice de tar nel lugar apropiado, nel momento oportuno esperemos que nun se interprete como "información privilegiada".

Si observades a foto parece que esa obra se está a construir nel propio Puente dos Santos; nun sei a que ven tanto apuro para reparar obras vellas cuando as novas son tan "bellas". A vista da vella Torre dos Moreno é desde el mismo sitio. Deixo al voso entender con cuál das duas obras vos quedaríades.

Publicado en Sin categoría | 1 comentario

En Ribadeo, hasta el Delfín se abriú.

      Hasta, Gaspar, el delfín se abriú de ver a que se organizou pola sua culpa. Primeiro foi a expectación pola sua presencia a que mobilizoú a alguos que  en toda a roda del ano nun baixan al muelle nin por asomo. Durante un par de días al delfín pareceúlle interesante jugar con algún dos visitantes dos pantalanes. Pero, en seguida a afluencia de xente correndo de aqui para allá para ver, fotografíar y grabar al cetáceo foi de tal calibre que a cousa xa degenerou. Si a eso, se lle añade a presencia de "buceadores" aficionados interesados en conseguir imágenes submarinas interactuando con el animal, apaga y vamonos. Algún pensa que   todo e jauja y que todo vale, pero nun é así. Que exista un animal, salvaje si pero más inteligente que muitos mortales, con ganas de jugar nun lles da derecho a por us minutos de gloria poñer en riesgo tanto a integridad propia como a del bicho. Á del bicho, nadie lo pode discutir; á propia, tampouco, si alguien pensa lo contrario ta equivocado. A libertad de tirarse al mar nun muelle, nun club naútico, nun é un derecho individual. Está regulado pola Lei.

     Por outra parte, nun se pode consentir que a aplicación de esa Lei de Puertos, así como a seguridad das personas presentes nel muelle, se deixe en maos dos Grumir ou Protección Civil -nun se sabe mui bien cuando son us ou outros, cambian el nombre a conveniencia- xa que estos nin tein a cualificación necesária nin son a "autoridad" adecuada para faer cumplir as Leis. Por muito intéres que lle poñan, en cuanto a algun se lle sube el "cargo" a cabeza pasa lo que pasa. El espectáculo que montaron nel muelle, entre Protección Civil y os "nadadores", foi tan lamentable que os primeiros se viron na obligación de reclamar a presencia da Guardia Civil para impoñer el orden.

     Parece que a "delegación" de funciois de algús, ven sea da Policia Municipal, del Alcalde, ou de "Rita la Pescadora", puido provocar ua situación bastante más lamentable. Y, é que claro, algún pensa que por ter un "uniforme" -aunque sea un mono de traballo del grumir- xa e un home de Harrelson y lo único que consigue e crear un cao.

     A foto, na que pódedes ver al delfín, é por a gentileza de Luis.

 

Publicado en Reflexiois | 1 comentario

Haberá estorninos en Ribadeo?

  A cada vez más abundante presencia de estorninos sigue constituindo ua auténtica plaga, cada vez más molesta, por el ruido, suciedad y demás. Todos os intentos hasta ahora para acabar con elos resultaron baldios. Lo único que faen é cambiar de sitio de dormir de ua temporada para outra. Bueno pos todo esto, que os que vivimos en Ribadeo sabemos de sobra, el que nun parece enterarse é el Alcalde, según as suas propias manifestaciois na prensa, nas que señalaba nun tar enterado del problema.

     Al contrario que na famosa viñeta de Castelao, na que se decia que mexan por un y hay que decir que chove; en cualquer momento os estorninos van cagarlle encima al Alcalde y este vai "pensar" que chove. Parece lo mismo pero nun lo é.

     Nesta misma información, por lo menos, deixaba claro a sua voluntad de actuar rapido na limpieza diaria de lo ensuciado polas aves. Eso si, aclarando que nun se iban limpiar fincas privadas; faltaría más. Aunque supoño que esta aclaracion sobraba, a nun ser que antes se fixera ou bien que noutras ocasiois, sempre cuando interesa, se defendan intereses privados. Por ejemplo, como nos enterábamos tamén nas páginas del mismo periódico, La Voz de Galicia, das reclamaciois particulares dun dos afectados polos impagos da autovia que se queixaba que tras de deixarlle botar os escombros a empresa privada que fixo as obras esta se abrirá sin achear lo escombrado y ahora as vacas andaban d’arriba pa baixo como nun tobogán. Y, é que como sempre as palabras levalas el vento. A fronteira entre uas legítimas reclamaciois privadas y outras anda como sempre nel filo dun cuchillo, xa que nun son os mismos "pajaros" os da autovia que os estorninos.

      Cuando parará de chover?

Publicado en Reflexiois | Deixar un comentario

Urbanismo en Ribadeo

    Andaba estos días dándolle volta aos poucos miolos que me quedan (van gastandóseme) sobre as noticias que aparecian nos periódicos referentes a situación del urbanismo na nosa villa. Informáronnos primeiro de que para resolver el problema -grave- dos pisos, aticos, rochos, etc. que tan fora da Ley por exceso dos promotores, contratistas ou de quen sea, se iban a abrir os correspondientes expedientes para tras sancionar esos "excesos" quedar a situación regularizada. Incluso a prensa mencionaba en particular un edificio da Lodeira que lle valio al BNG y al Alcalde para pouco antes das elecciois municipales sembrar expureas dudas sobre Balbino Vacas y os sous intereses. Nun sei eu que cambiou ahora tras pouco mas de nueve meses. Sería que pariron as dudas y ahora os intereses cambiaron de bando.
 
     Tamén hay un par de días nos enteramos de que ua obras -a todas luces parece que ilegal- foi parada por el Concello. El motivo parece ser que nun tian licencia municipal para escavar nua das duas fincas que colle el edificio; asi como, que nun aportaran as correspondientes tasas municipales. El caso é que la pararon.
 
     Pos bien, andaba eu estos dias a voltas con el tema cuando el pasado jueves, dia 17, nas páginas de "El País" na columna de Xosé Manuel Pereiro (por cierto nun sei quen é pero caime bien) podia leer a siguiente reflexión: "La gestión urbanística es, en cierta forma y en muchos casos, una variante del caciquismo clásico: encauzar la legislación y catalizar los procesos para que determinados proyectos se hagan realidades, mientras a los demás se les aplica, sin más, el reglamento".
 
     Ahora, como no, por culpa de este Pereiro súrgenme ua chia de dudas. ¿Será este Pereiro de Ribadeo?. ¿Serán todos os caciques da dereita?. ¿Cambiará a partir de ahora a política urbanística en Ribadeo, ou sólo cambiaran os expúreos intéreses?. Y muitas outras preguntas que me fago, pero prefiero que seais vosoutros os que reflexioneis sobre a lucidez de Pereiro.
 
     Además, ayer foi un día triste, ua das mentes más importantes en nivel de coeficiente intelectual que se conocen, más incluso que a de Einstein, deixou tristemente de reflexionar y de buscar a verdad, a sua verdad, que era capaz de manter incluso por riba dos gobiernos y dos cuartos aos que despreciou en muitas ocasiois. Taba tolo, eso decian dél, porque nun lle gustaba a sociedad globalizada na que lle tocou vivir. Incluso, a sua grandeza, tia el contrapunto miserable de alguas posiciois cuando menos cuestionables. Pero, ya se sabe, a vida e en si misma contradictoria. Un home que foi perseguido na realidad por el FBI y na sua mente por outros muitos merece todo el meu respeto. Bobby Fischer descanse en paz.
Publicado en Reflexiois | Deixar un comentario